کارکردهای زبان

گروه آموزشی- پژوهشی و مؤسسۀ نشر چاپی و دیجیتالی رواد تقدیم می‌کند:

زبان، نظامی اجتماعی است که نسل های گذشته و حال آن را ساخته و پرداخته و به ما منتقل کرده اند. واژگان زبان منعکس کننده دگرگونی هایی است که در طول زمان در پدیده های مادی و معنوی جامعه بروز می‌کند. هر جامعه دارای فرهنگ خاصی است. در میان موجودات فقط انسان دارای فرهنگ است. فرهنگ امری اجتماعی و متکی بر روابط اجتماعی است و ارتباطات سمبولیک با زبان برای موجودیت فرهنگ ضروری است. هر جامعه دارای فرهنگ خاصی است و از نظر جامعه شناسی هرکس دارای فرهنگ است. بین رشد و شکوفایی فرهنگ و زبان، وابستگی متقابل و همبستگی کامل وجود دارد. لذا هرجا که زبان متوقف مانده، رشد فرهنگی نیز متوقف شده است. زبان یکی از ویژگی های انسان اجتماعی و نیز یکی از اجزای مهم فرهنگی جوامع انسانی به شمار می‌آید. به طوری که زبان تا حد زیادی منعکس کننده ی ویژگی های یک جامعه است. هر مردمی که زبان بهتر و کامل تری هستند، دارای فرهنگ برتر و پیشرفته ترند. فرهنگ دارای ماهیت پیچیده ای است که متشکل از نظام های نمادینی چون دانش، هنجار، ارزش ها، آرا، زبان، هنر، رسم و همچنین عادات و مهارت هایی که توسط اعضای یک جامعه خاص فرا گرفته می‌شود، اعضای جامعه اجزای این فرهنگ را از فردی به فرد دیگر منتقل می‌کنند. زبان و فرهنگ به شیوه های مختلف باهم در تعامل هستند. فرهنگ توسط زبان منتقل می‌شود و همچنین زبان ابزار اصلی درونی کردن فرهنگ توسط افراد است. به این ترتیب زبان و فرهنگ مستقل از هم وجود ندارند، هرچند یک موجودیت واحد هم به شمار نمی‌روند» (کرمش، مترجم رحمانی، 1396: 11).

ویژگی های کارکرد های زبان

«براساس دیدگاه فرانک اسمیت کارکرد های زبان ویژگی هایی دارند که عمده ی آنها از این قرار اند:
1)زبان به ندرت برای کارکردی خاص به کار برده می‌شود. به طور معمول دو یا سه کارکرد در یک گفتار یا نوشتار در هم ادغام می‌شوند؛
2) کارکرد های زبان مخاطب را در سخنی که می‌شنوند و خواننده را در متنی که پیش رو دارد درگیر می‌کنند؛
3) کاکرد های زبان دو سویه و متناوبی اند؛
4) مهارت در یکی از کارکرد ها به کارکرد دیگر تعمیم داده نمی‌شود؛
5) زبان در بستر طبیعی تجربه ی ارتباطی بیشتر و بهتر آموخته می‌شود تا فعالیت های تمرینی و تصنعی فاقد کارکرد های مذکور» (وزیرنیا، 1379: 25)
 

نقش های زبان

« نخستین نقش زبان، ایجاد ارتباط است؛ زیرا بشر برای انتقال تجاربش به دیگران و دریافت تجربه ی دیگران، ابزاری کارآمد تر و بهتر از زبان در اختیار ندارد. در حقیقت، نظام زبان، بر اجرای همین نقش ارتباطی استوار است و بر مبنای آن پدید آمده است.در این کارکرد زبان، پیام رسان و پیام گیر اغلب به صورت همزمان و در برابر هم وجود دارد. در هر پیام ارتباطی که گوینده برای مخاطبی می‌فرستد، طبعا باید معنایی وجود داشته باشد که شنونده آن را رمز گشایی و سپس درک می‌کند» (احمدی، 1374: 47).

ابوالحسن نجفی چهار نقش اساسي زبان را این گونه برمی شمارد:
ارتباطي- تکيه گاه انديشه- عاطفي( حديث نفس) - هنري.

...
 

بخش هایی از این فایل آموزشی ارزشمند را در بالا مشاهده فرمودید. این فایل آموزشی در 33 صفحه در قالب ورد با رفرنس دهی دقیق علمی تنظیم شده است. برای آشنایی بیشتر با کارکرد زبان به بخش بلاگ رواد مراجعه فرمایید.

با تشکر

گروه علمی - آموزشی رَواد